Vanavond heeft Selina me mee uit eten genomen! Ze vroeg in de auto even langs haar neus weg of ik vanavond ging proberen zelf te koken… “unless you suggest me a good restaurant where we can go together?” Waarop ze voorstelde naar Tian yi jiao te gaan, een gigantisch groot restaurant waar er geen menukaart bestaat en zelfs geen foto’s zoals ze die in de McDonalds hebben. Nee, hier hebben ze gewoon alle gerechten life uitgestald staan. Bij het binnenkomen staan er al veel te veel Chineesjes aan deur om die voor je open te doen. Daarachter staan een paar handen vol diensters te wachten op de klanten die netjes noteren wat je allemaal graag zou willen eten. En kiezen doe je gewoon door ongeveer een 100 meter lange (en nee, écht wel niet overdreven) keuken af te wandelen, ‘n stuk of 12 verschillende keukens eigenlijk, met weer telkens 4 koks elk. En bij alles wat je lekker denkt te vinden, geef je ‘n teken en daarna wordt alles netjes aan je tafel gebracht door weeral een handvol ander bedienend personeel. Deze keer ben ik redelijk neutraal gebleven en enkel de dingen gepakt die ik al kende… Allemaal best wel lekker, enkel die kom warme sojamelk… brr…
Op het einde netjes afgerekend en toch wel ‘n euro of 7 moeten betalen. Die Chinezen hebben echt wel chance dat ze zo goedkoop eten kunnen produceren anders zou hun werkvolk plots al ‘n pak duurder worden… Althans dat is zo’n beetje mijn theorie die ik zo aant vormen ben 🙂
Na het eten met de auto wat aan window shoppen gedaan, Selina had me beloofd te helpen om een wireless netwerk router hub te vinden zodat ik niet altijd in dat aparte kamerke moet zitten met mijn laptop. Zo gezegd zo gedaan, eentje gevonden en die hier net proberen installeren… bleek dus eigenlijk geen router te zijn (waar je unlimited andere pc’s op kunt aansluiten maar ‘n hub waar je slechts het aantal pc’s bepaald door je provider op kan aansluiten = 1)… mijn ipod kan ik er dus niet mee doen werken. Uiteraard was het een Chinees merk en veel handleiding stak er niet bij. Gelukkig is Google nog altijd ‘n hele goede vriend, zelfs in China en na wat geprul ben ik er zelfs in geslaagd mijn netwerk te beveiligen! Soit 🙂
Vandaag stelde Alejandro voor of ik niet meeging naar Shanghai dit weekend, de masters tennis zouden daar gespeeld worden? Ochja, Shanghai, zeg ik niet nee tegen 🙂 En dan nog deze week zou ik met Selina naar Hangzhou moeten om mijn werkvergunning in orde te brengen en dat ligt hier toch ook ‘n einde vanaf en op CCTV9 (de Engelstalige propagande zender van de Chinezen) maken ze daar elke reclameblok reclame voor, hoe mooi dat daar wel niet is… Tja, wat moet, moet he 🙂
Dag Ruben,
Hier een mailtje van de collega van je papa uit het winderige België.
Het is te hopen da je pa en Annemie de storm en hevige regen overleefd hebben aan zee-)) Hier heeft het vannacht en ook nog wel vandaag heel hard gewaaid. Volgens het nieuws is er aan de westkust tot 28 liter per vierkante meter gevallen.
Gisterenmiddag was nog alles ok met hun 2 want we zijn samen met hen ‘s middags iets gaan eten in De Panne. Daarna gingen zij door naar Veurne en Ieper om Flanders Fields te bezoeken en de “last post” mee te maken.
Ik heb aan je pa gevraagd of hij niemand nodig heeft om zijn koffers te dragen als hij je komt bezoeken. Maar ik denk niet dat ik de enige kandidaat zal zijn. Het lijkt me een geweldige ervaring om zo een land eens te kunnen bezoeken.
Hoe zit dat met dat bellen? is dat via skype? en wat (software) heb je daar voor nodig?
Ik vind het knap van je dat je deze uitdaging aangaat maar met je reiservaringen uit het verleden zal het wel lukken. Jij bent zeker en vast een limburger en wereldburger.
Ik denk dat je pa en ik je eens gaan uitnodigen op een vergadering om over je ervaringen te komen vertellen.
We wensen je alvast veel geluk en succes het komende jaar of jarendat je daar bent.
Ik blijf alleszins je “avonturen” in China volgen via je website. Hopelijk komen er in de toekomst ook foto’s op je website want beelden zeggen nu eenmaal meer dan woorden.
Groetjes en tot de volgende
Ronald & Annick & Sarah
Nice Nice Nice…
Hanne